Przegapiłeś rozdział?  

Ponieważ Tonny był bardzo pomocny, jego pomysł, aby odkryć nowe rysunki, nie był zbyt trafny. Maar je moet je beloftes nakomen. Vooral als je jezelf iets belooft. Dus nu ging Tonny op pad. Om te ontdekken wat er te ontdekken viel in Het Magische Land Boven de Wolken.  

 

Tonny liep door het bos. Zo'n donker and best griezelig bos. Na een tijdje kwam hij bij een brug over een rivier. Daar dacht Tonny verder niet over na en zette zijn voet op de brug. Opeens sprong er een ninja tevoorschijn.  

 

"What doe jij here?" 

"Ik wil de brug oversteken," zei Tonny.  

"Ja, ale dat gaat niet zomaar! Ik ben namelijk de brugwachter," zei de ninja met een gewichtige stem.  

"Okee, dat klinkt spannend. W czym tkwi problem?" powiedział Tonny.  

"Ja, dat houdt in dat ik de brug bewaak. En ervoor zorg dat er niet allerlei figuren overheen lopen." 

Tonny dacht even na. Nie wiedział, że jest "allerlei figuren". On był Tonny i był na wolności.  

"Ja, dat is duidelijk, dat wil je niet. Ma ik de brug wel oversteken?" vroeg hij.  

De ninja snoof verontwaardigd.  

"Zeg eens, weet jij niks over brugwachters?" 

"Nee, niet echt," odpowiedział Tonny.  

"To ostatni raz, kiedy korzystam ze szkoły dla kucyków, więc jest tam wszystko, czego nie chcę". 

De ninja schudł zijn hoofd.  

"Nou, maar om de brug te mogen oversteken, moet je een vraag beantwoorden. Een moeilijke vraag! Een super moeilijke vraag!" 

"Tsjonge, ik hoop dat ik dat kan," zei Tonny.  

 

Tonny keek naar de ninja. De ninja keek naar Tonny. Ze zeiden geen van beiden iets.  

"Eh... jaka jest prawda?" 

"Momentje, ik moet er nog eentje bedenken! Het gebeurt niet zo vaak dat er hier iemand langskomt, dus ik ben het niet meer gewend." 

Tonny wyszedł i zaczął się zastanawiać.  

 

Plotseling ging er een licht op bij de ninja.  

"Zo! Nu weet ik het. Ik heb een super moeilijke vraag. Ben je er klaar voor?" 

Tonny knikte.  

"Co to jest .... je lievelingskleur?" 

"Oei, ja, dat is een moeilijke vraag," zei Tonny. "What is die van jou, ninja?" 

"Zwart, naturalurlijk!" 

"Oh ja, naturalnie. Ik denk dat ik roze het mooiste vind. Of ... nee, wacht. Oranje! Nee ... groen. Ik zeg groen." 

"Ja, zeg, je kunt niet allerlei kleuren opnoemen. Jestem brugwachterem i wiem, że to dobry pomysł." 

"Groen," zei Tonny vastberaden. 

"Nou, vooruit dan. Dan mag je de brug oversteken," zei de ninja. "Maar waar czy ja sam się tam dostanę??” 

"Ik ben op weg om tegen Drago de draak te vechten." 

De ninja werd lijkbleek.  

"To świetny pomysł. Drago jest niesamowicie niebezpieczny i wciąga! Misschien moet je hier bij mij blijven. Dan kunnen we met ninjasterren gooien en allerlei andere ninja dingen doen?" 

Tonny uśmiechnął się i schudł.  

"To dla mnie trudne, ninja. Ale ja jestem przekonany, że Drago to drań, więc tak jest. Ale czy może być tak, że będziemy walczyć jeszcze przez jakiś czas?". 

Tonny był bardzo podekscytowany tym, co się stało z brugwachter-ninja i tym, co się wydarzyło. W związku z tym zaczął się zastanawiać, czy zijn boterhammen op te eten.  

 

Hij vond een plekje in het bos met een paar grote stenen, waarop hij kon zitten. De zon scheen door de bomen. Tonny pakte zijn boterhammen uit en wilde net zijn tanden erin zetten, toen hij achter een struik geritsel hoorde.  

 

"Hee, psstt!" 

Tonny zatrzymał się na struiku.  

"Hee, psstt!" klonk het weer.  

Dat was vreemd. Tonny zatrzymał się i spojrzał na struik. Hij zag de ingang van een grot. W grocie zagląda do niego dwójka mrocznych ludzi.  

"Eh ... hallo?"  

Tonny nie miał już żadnych złych oczu. Nie spotkał się z nikim, kto by go zatrzymał w jaskini. Nie wiedział wtedy, co może zrobić.  

"Hallo," odezwał się łodyga z głębi jaskini.  

"Heb jij iets te eten?" 

"Tak, hoor. Als je naar buiten komt, dan kan ik mijn boterhammen met je delen," zei Tonny. Jego klon był dobrze wyczuwalny.  

Ogan kwamen dichterbij. Tonny nie wie, że był to wampir z krwi i kości.  

"Dat gaat niet. Ik ben namelijk een vampier," zei de vampier.  

"Okee?" zei Tonny.  

"Ja, wij kunnen niet tegen licht. Helemaal niet. Dus ik kan overdag niet naar eten zoeken, en ik ben ook een beetje bang in het donker, dus 's nachts lukt het me ook niet."  

"Oh, jeetje. Ja, dat is niet eenvoudig. Maar als jij nu hier in de schaduw onder de boom gaat zitten, dan kan ik naast jou in de zon gaan zitten en kunnen we samen mijn boterhammen opeten. Ik heb boterhammen, mandarijntjes en allerlei andere dingen bij me," zei Tonny.  

Ze zaten een tijdje op hun eten te kauwen.  

"Ik ben overigens op pad om Drago de draak te vinden. Weet jij welke weg ik dan moet nemen?" vroeg Tonny.  

De vampier verslikte zich bijna in zijn banaan.  

"Drago? Drago jest niebezpieczny i ma w sobie coś z wampira. Widzi zarówno ludzi, jak i kobiety. Blijf bij hem uit de buurt!" 

"Tak, to dotyczy mężczyzn. Ale ik will hem toch echt vinden," zei Tonny.  

"Nou, dan moet je die kant op," zei de vampier en wees verder het bos in.  

"Bedankt. To może oznaczać, że my tu jesteśmy terugzien" zei Tonny. Stanął, zapakował dywanik i położył się na łóżku.  

 

Tonny was niet veel verder gekomen, voordat hij er spijt van had dat hij niet thuis was gebleven op de veilige Szkoła kucyków. Het werd namelijk steeds donkerder en mistiger. En plotseling hoorde hij een afschuwelijke hese lach. Vlak voor hem ... 

 

Er liep een rilling over zijn rug toen Tonny de afschuwelijke hese lach in het donkere bos hoorde. En omdat pony's een lange rug hebben, was dat een behoorlijk lange rilling.  

 

"Co to jest? En kan ik nog teruggaan?" dacht Tonny. Maar voordat hij daar zelf antwoord op kon geven, stond er een heks voor zijn neus.  

De heks lachte luid en afschuwelijk.  

"Hier kom je niet langs, vriend!" 

"Maar ..." Sonde Tonny te zeggen, ale de heks onderbrak hem voordat hij nog iets kon zeggen.  

"Nie voordat je me al je spullen hebt gegeven!" 

"Oh. Ja, okee dan," zei Tonny en haalde zijn rugzak van zijn rug.  

"Co... co ja robię?" - powiedział.  

"Ik geef je al mijn spullen?" 

"Zo werkt dat niet! Je moet protesteren en weigeren om je spullen af te geven. Dan kan ik dreigen dat ik je omtover in een steen of een fietspomp of iets anders engs!". 

"Nou, okee ..." zei Tonny.  

"Ja, sorry hoor, dit is deerste keer dat ik in dit bos kom en deerste keer dat ik een heks tegenkom. Dus ik weet niet goed wat ik moet doen. Maar als jij graag mijn spullen wilt hebben, dan mag dat. Ik heb in elk geval geen zin om in een fietspomp omgetoverd te worden." 

 

Tonny rozpoczął zijn spullen uit zijn tas te halen. Zijn das, zijn notitieblok, zijn zwaard en nog allerlei andere dingen.  

"Hier."  

Tonny chciał, żeby jego ręce się rozluźniły, ale zij schudde boos haar hoofd.  

"Nu wil ik ze helemaal niet meer hebben, als het op die manier moet." 

Tonny zauważył, że heks erg raar deed. Maar toen haalde hij zijn schouders op en begon zijn tas weer in te pakken. Terwijl hij alles weer in de tas terug deed zei hij:  

"Misschien kun jij me helpen? Ik ben op pad om Drago de draak te vinden en tegen hem te vechten. Weet jij de weg? Ik weet het namelijk niet." 

De heks sperde haar ogen wijd open.  

"Drago jest niesamowicie gościnny i ma dobry humor. Spotyka się zarówno z mężczyznami, jak i z kobietami, ale nie ma w nim ani krzty dumy! Vind je dat niet griezelig?"  

"Jawel. Heel erg. Maar ik heb mezelf beloofd dat ik hem will vinden. Dus kun jij me de weg wijzen?" vroeg Tonny.  

De heks lachte weer haar akelige heksenlach.  

"Tak, to dobrze. Maar dat will ik niet, want je hebt me jouw spullen niet gegeven!"

"Maar ..." zei Tonny.  

"Niks maar! Je hebt me je spullen niet gegeven, dus ik wil je de weg niet wijzen." 

De heks lachte weer, keerde zich om en liep weg.  

 

Tonny zuchtte. Hij begreep niet echt wat hij verkeerd had gedaan. Hij wilde net zijn spullen terug in zijn rugzak proppen en de rits dichtdoen, toen hij ontdekte dat er iets in zijn tas zat dat hij er niet zelf in had gestopt. Het was een zandloper. En een brief. Tonny otworzył brief. Był zafascynowany Johnny'm, najlepszym kucykiem i najlepszym rysownikiem na świecie. Szkoła kucyków.  

 

In de brief stond:  

"Aan Tonny. Ik begrijp best dat je wat meer wilt zien van Het Magische Land Boven de Wolken. Maar je hoort bij ons, de pony's, en je kunt nog steeds omkeren. Als je, voordat de zandloper leegloopt, terug bent op de Pony school kun je meedoen aan de pony parade, wanneer we allemaal onze pony diploma krijgen. Als je dat niet haalt, kun je nooit meer deel uit maken van onze ponygroep." 

Tonny przekazał informację, keek naar de zandloper een slikte een keer.

Tonny liep naar het piratenschip. Het was lastig om in het zand te lopen en zijn voeten voelden loodzwaar aan. Hij had ook de hele dag gelopen. Hij was bijna bij het schip, toen er een harde knal klonk en er iets zwaars naast hem neerplofte. Een kanonskogel! 

"Hou eens op met schieten, ik will alleen even iets vragen," riep Tonny en hoopte dat them and hem hoorde. Een hese stem antwoordde hem.  

"Ho, sorry, dat deed ik uit gewoonte. Wij piraten vinden het heerlijk om mensen te beschieten met een kanon." 

"Oh, ben jij een piraat?" vroeg Tonny nieuwsgierig en kwam wat dichterbij. Op het dek van het piratenschip stond een meisje met een lapje voor haar ene oog, een grote sabel, een oorbel, TWEE houten benen en een papegaai op haar schouder.  

"Of ik een piraat ben? Nou en of! Jestem Viola de Verschrikkelijke. Heerser van de zeven wereldzeeën, de duivel van de zee en bekend en gevreesd van de Noordpool tot aan Kaap de Goede Hoop!". 

"Wauw. Super", powiedział Tonny.  

"Ale to nie daje mi spokoju. Waarom ligt je piratenschip midden in de woestijn?" 

 

Viola de Verschrikkelijke zag er ineens kwaad uit.  

"Ja, waarom ben jij in de woestijn?" 

Tonny antwoordde

"To ważne, ponieważ jestem w to zamieszany. Ik ben op zoek naar Drago de draak, maar ik weet de weg niet precies." 

Viola de Verschrikkelijke sperde haar ogen wijd open.

"Joh, to nie jest dobry pomysł. Drago jest niesamowicie gościnny i ma dobry humor. Spotyka się zarówno z mężczyznami, jak i z kobietami i nie ma w nim ani krzty dumy. Jest genialny i tak silny, że może się posługiwać pirackim chipem, a w woestijn może sobie poradzić!". 

 

Tonny nawet się poślizgnął. Wiedział, że Drago dopiero teraz zaczyna się orientować, jak bardzo jest w niego zapatrzony.  

Viola nacisnęła nadrukkelijk:

"Tak, to jest bardzo dobre. Drago przyniósł mi tu swoją szkołę i nie mogę już nic więcej zrobić dla siedmiu światów." 

“Watashi wa kyandî ga hoshîdesu," krijste de papegaai ineens.  

"Wauw, kan jouw papegaai praten?" 

"Tak," odpowiedziała Viola vol trots.  

"O co chodzi?" 

"Ik zou het niet weten, hij spreekt alleen Japonia.” 

"Oh," zei Tonny teleurgesteld. "Ale nawet nie o Drago? Weet jij waar hij woont?" 

"Ja, je moet die kant op gaan," zei Viola en wees.  

 

Tonny podziękował jej i zaczął się oddalać. Był przekonany, że ta chwila była bardzo ważna, bo pozwoliła mu się wycofać. Eerst vrij erg, toen heel erg en ten slotte werd de wind een tornado en werd Tonny opgetild en in het rond geslingerd ...

Tonny został zraniony przez tornado, a jego czujność i strach nigdy wcześniej nie były tak silne. Er vlogen hem allerlei andere dingen om de oren: sokken, boeken, puzzelstukjes, een kist en nog duizend andere dingen. Tonny badał vooral om notts tegen zijn hoofd te krijgen. Sondował również, co należy zrobić, aby dowiedzieć się, w jaki sposób można to zrobić.  

 

Plotseling zatrzymał wiatr i zapakował Tonny'emu gumowe buty, które na niego spadły. Tonny i jego gumowe buty spotykają się w rwącym potoku. 

 

"Tsjonge, dat had goed fout kunnen gaan," dacht Tonny, maar ontdekte dat de rubberen boot heel snel voortdreef. Steeds sneller en sneller ging het. En even verderop was een waterval. Tonny probeerde wanhopig om met zijn hoeven naar de oever te roeien, maar hoe hij ook zijn best deed, de waterval kwam steeds dichterbij. Tonny deed zijn ogen dicht. En toen viel hij flauw.  

 

Toen Tonny zijn ogen weer opendeed, lag hij met de rubberen boot naast zich op het strand. Tonny was van kop tot staart kleddernat en al zijn spullen lagen verspreid in het gras. Ale on miał już swojego zandlopera i to wszystko: był martwy.  

 

"What lig je daar nou te liggen?" zei een stem. Achter Tonny był dużym mężczyzną z gigantycznym bovenarmen, ogromnym snor i ogólnie rzecz ujmując - z temperamentem i klimatem.  

"Ja, dat is een lang verhaal, maar ik ben eigenlijk op weg naar het kasteel van Drago. Weet jij waar dat is?" 

Grote man schudde zijn hoofd.  

"To wygląda na dobry pomysł. Drago jest niebezpieczny i ma odwagę. Spotyka się zarówno z mężczyznami, jak i z kobietami, i nie ma w nim ani krzty dumy. Jest świetny i ma w sobie tyle siły, że może się posługiwać pirackim chipem, a w woestijn może sobie pójść! En hij stinkt uit zijn bek." 

Tonny onderbrak hem ongeduldig.  

"Ja, ja, dat heb ik al eerder gehoord ... al aardig vaak onderhand. Maar weet jij waar Drago woont?" 

"Ik kan je wel laten zien. We moeten alleen naar de top van die berg, dan kan ik het je aanwijzen. Laten we eens kijken wie er het eerst boven is! Klaar voor de start: af!" 

Tonny skierował się na górę i wjechał w pułapkę. 

"Czy nie otworzymy tej pułapki w najbliższym czasie?" 

Niemand gaf antwoord, want de reusachtige man was de berg al aan het beklimmen. Tonny haalde zijn schouders op en wandelde de trap op. Onderweg vond hij een appelboom en plukte hij een prachtige, rode appel. Zrobił to samo i popłynął w leuk wijsje samen met een vogel, voordat hij op de bergtop aankwam. 

 

Tonny wachtte een half uur en genoot ondertussen van de zon. Ten slotte kwam de man zwetend en kreunend aan op de bergtop. Hij werd meteen erg boos. 

"Hoe kan het dat jij hier eerder bent dan ik?" 

Tonny wilde net uitleggen dat hij gewoon de trap had genomen en dat veel eenvoudiger was dan al dat geklim, maar de man onderbrak hem.  

"Dan klimmen weer naar beneden en kijken we wie er dan als eerste boven is!" 

Tonny dacht even snel na.  

"Okee, maar alleen als je me eerst het kasteel van Drago aanwijst." 

"Ja, ja. Daar!" powiedział mężczyzna i wszedł do środka. Następnie rozpoczął razendsnel weer naar beneden te klimmen. Tonny schudł zijn hoofd and begon te draven in de richting die de man had aangewezen. Op weg na het grote, donkere kasteel ...

Tonny znajdował się w bardzo dobrej sytuacji, gdy wkraczał na ścieżkę bogactwa. Het zag er best well eng uit ... het leek ook ook er af en toe vuur uit de schoorsteen kwam. Maar Tonny was in elk geval op de juiste weg en naderde nu zijn eindbestemming. Miał do czynienia z bardzo interesującymi ludźmi, ale teraz nadszedł czas, aby to zrobić.  

 

Juist toen hij dit dacht, viel hij bijna languit over een paar lange benen. Do namiotu przyjechał tovenaar z niesamowitym punthoed. Tonny był nad zijn benen gestruikeld.  

"Oh, hallo," mompelde de tovenaar met een zwakke stem. En hij zuchtte.  

"Hoi, hoi," zei Tonny vrolijk en wilde doorlopen, want hij had het razend druk. Ale tovenaar zagląda mu w oczy tak mocno, że Tonny nawet się zatrzymuje.  

"Is er iets mis?" 

"Nee, nee, loop maar door," zei de tovenaar. 

"Het lijkt me dat er iets mis is?" 

"Ach, het is ... het is moeilijk uit te leggen," zei de tovenaar met een nog zwakkere stem.  

Tonny zwrócił się do zijn zandloper. Hij had hier eigenlijk geen tijd voor, maar het was ook sneu voor de tovenaar dat hij zo bedroefd was.  

"Will je het proberen uit te leggen?" 

De tovenaar zuchtte opnieuw. Zo diep dat zijn tentdoek ervan klapperde.  

"Ik ben een tovenaar, moet je weten." 

 

Tonny knikte. Tot zover begreep hij het.  

"Daarom kan ik alles tevoorschijn toveren. Wszystko w całym świecie." 

"Dat klinkt gaaf!" powiedział Tonny.  

"Ja, dat zou je denken," zei de tovenaar.  

"Ale... jak je alles in de wereld tevoorschijn kunt toveren, dan ontbreekt het je nooit aan iets. Ik heb daarom geen flauw idee wat ik voor mijn verjaardag moet vragen. En als je alles in de hele wereld kan krijgen, dan kun je ook behoorlijk vervelen." 

Tonny mówi nawet na.  

"Misschien moet je een hobby vinden?" 

Tovenaar opuścił buraka.

"Jakieś hobby? Tak... to jest najlepszy pomysł." 

Tonny knipte met zijn hoeven - dat is best moeilijk als je dat niet met vingers doet. Hij had een nog beter idee bedacht. Hij kon best wat gezelschap gebruiken op zijn reis. Het zou bovendien fijn zijn om een tovenaar als reisgezel te hebben, als Drago net zo gevaarlijk was als iedereen beweerde.  

"Misschien kan avontuur je nieuwe hobby zijn? Dan kun je meteen met mij mee op avontuur?" 

"To fantastyczny pomysł, przyjacielu. Laten we op pad gaan!" zei de tovenaar and sprong op. 

"Wil je niet eerst horen wat voor avontuur het is?" vroeg Tonny.  

"Nie, to może mi dobrze wyjaśnić. Pojedziemy do portu."

I tak oto Tonny i tovenaar wyruszyli w drogę. Ze zetten precies 24 stappen, toen stopte de tovenaar.  

"Co jest na dłoni?"